Grande Finale

Hallo allemaal!

Nou, het zit er al weer op. De reis is veel te snel gegaan, maar tegelijkertijd lijkt thuis al een eeuwigheid geleden. De laatste week hebben we er dus maar een mooie tijd van gemaakt. Na een dag in Hanoi te hebben gechilld hebben we, zoals gezegd, de ‘’bus of hell’’ naar Vientiane genomen.

Op de weg naar de bus toe na, was dit zeker geen hell. Nadat we namelijk om half 7 (1,5 uur later dan gepland) op werden gepikt door 2 motorbikes van ons hotel, namen ze ons, na heel Hanoi door te hebben gescheurd, mee naar een zogenaamde bushalte. Hier wilde een vriendje van ze dat we de chauffeurs betaalden. Aangezien de pick-up van ons hotel bij de prijs in zou zitten en we überhaupt nog geen bus zagen was dit natuurlijk niet de bedoeling, en een lange discussie volgde. Vervolgens heeft één van de chauffeurs ons toen maar naar de bushalte gebracht en ons geholpen met het ticket. Om 20:00 vertrok dan eindelijk onze bus. Meer bedden dan mensen, geen kippen of geiten, geen misselijkheid en de hele reis mochten we mee, ‘’Bus of Hell’’, my ass.

Een flinke meevaller was het toen we om half 4 al in Vientiane aankwamen, in plaats van 20:00 uur. De dag erna hebben we even een retourtje Vang Vieng en Vientiane - Bangkok geboekt en zo waren we een dag later in Vang Vieng. Er is eigenlijk maar 1 reden om überhaupt naar Vang Vieng te gaan en dit is het Tuben. Dit gaat als volgt:

Gij neemt een rubberband en laat u een paar kilometer stroomopwaarts rijden. Hier wordt u met een boot naar Bar 1 gebracht. U verblijft hier de tijd die u prettig vind om, wanneer de gelegenheid zich aanbied, gebruik te gaan maken van uw rubberband. U en uw rubberband nemen plaats in de rivier en laten u op uw gemak en in uw eigen tempo (of dat van de rivier), afdrijven. Na onbepaalde tijd zal er dan vervolgens een touw naar u worden uitgegooid en als het u behaagt, kunt u deze vastpakken om uzelf vervolgens in te laten halen bij Bar 2. Dit proces kunt u, zo vaak als uw staat van beneveldheid het toelaat, herhalen. Indien u ergens in u nog een sprankje nuchterheid kunt ontdekken zal het na een zeer plezierige 4 kilometer helaas tot een einde komen. Zo niet, dan zult u (samen met de 30 andere lieve medemensen per jaar) in deze 4 kilometer uw einde vinden en is uw laatste rustplaats een zeemansgraf.

Al met al: Awesome!!:D

De 12e ging dan weer de bus terug naar Vientiane en ’s avonds weer de nachtbus naar Bangkok. Gister hebben we hier dan bij het hotel midden in de nacht Nederland-Duitsland gekeken met de valse hoop dat het beter zou uitpakken als Nederland-Denemarken, dat we in Vientiane gezien hadden. Verder geen commentaar…

Op het moment zitten we voor het hotel in Bangkok en vannacht vertrekt ons vliegtuig richting Londen. Verder hebben we hieronder nog even een persoonlijk stukje te vertellen:


Bas:
We hebben zo ontzettend veel gezien en geleerd, enorm veel gedaan en nog meer meegemaakt, in eigenlijk een veel te korte tijd. En waarschijnlijk heb ik het nu nog maar voor de helft door. Ondanks dat Kristian en ik toch 2 heel verschillende mensen zijn heb ik echt een enorm toffe tijd samen met hem doorgebracht. Het was echt fuckin awesome en ik zou het voor geen goud hebben willen missen!

Hoogtepunten waren toch wel echt de zeiltocht over de Whitsundays (Australië), de glacier hike in Franz Josef (Nieuw-Zeeland), het tuben in Vang Vieng (Laos), de dagen in Hoi An (Vietnam) en Byron Bay (Australië), natuurlijk het skydiven in Taupo (Nieuw-Zeeland)… achja laat ik maar ophouden anders komt er nooit een einde aan :P

Dieptepunten waren toch wel (voor zover dat mogelijk is), het feit dat we niet aan werk konden komen in Australië (en in het specifiek in Bundaberg) en het daarmee samenhangende feit dat ik uiteindelijk veel meer geld van m’n ouders heb moeten lenen dan ik dacht, wilde (en eigenlijk gezond is). Ouders; echt enorm bedankt voor alle steun! (niet alleen in financiële zin). Tja, verder het feit dat ik het jammer vind dat ik niet veeeeeel meer van de landen waar ik geweest ben heb gezien, maar aan de andere kant; je kan niet alles en waar zeur ik eigenlijk over, moet je kijken wat ik wel heb gezien! :D

Voor verhalen en op of aanmerkingen zal ik vaak in het weekend bereikbaar zijn in de keizer, u zijt allen uitgenodigd! (en waarschijnlijk aankomende zaterdag ook ;) )


Kristian:
Het is bijna onmogelijk om even in een paar zinnetjes te beschrijven hoe de afgelopen 4 manden geweest zijn. We hebben zoveel leuke mensen ontmoet, plaatsen gezien, avonturen beleeft, activiteiten gedaan en ga zo maar door. Van toffe feesten met de Kiwi-Experience en het Tuben, ontzettend enge dingen zoals Skydiven, prachtige natuur zoals de Glacierhike, de Whitsundays, de Tongariro crossing, Milford Sounds en Halong Bay tot geweldige landen als Niew-Zeeland en Vietnam. En dit is nog maar een fractie van een ruim 4 maanden durende reis.

Als je ook zo lang met elkaar optrekt en elkaar ongeveer 16 uur per dag ziet, komen er natuurlijk altijd confrontaties maar het reizen samen met Bas is me alles meegevallen en het feit dat we over lang niet alles hetzelfde denken maakt het ook nooit saai.

In het begin beschouwde ik Zuidoost Azië toch wel als het minst van de reis maar ik moet nu wel zegen dat het goedkope aspect, de natuur en de mensen ook wel echt iets prachtigs heeft. Het is zo verschillend maar zo geweldig!

Het mooiste land blijft natuurlijk wel Nederland en na zo’n lange reis is thuiskomen nooit vervelend. Niet meer uit een tas te hoeven leven, zekerheid op een slaapplaats, een goede douche en lekker eten is ook wat waard!

Tot slot komt het besef ook steeds meer hoe gelukkig we wel niet zijn dat de reis zo goed als perfect is verlopen en dat we deze reis überhaupt hebben kunnen doen.

Een 2e keer is zeker niet uitgesloten!




We hopen dat jullie genoten hebben van al onze verhalen, wij hebben zeker genoten van jullie leuke reacties!

Allen bedankt, zien jullie snel!